به گزارش مجله خبری نگار، بسیاری از ترکیبات موجود در چای به طور مداوم با مزایای مختلف سلامتی مرتبط هستند و همین باعث میشود که بیشتر مردم این نوشیدنی را به عنوان یکی از اجزای اصلی رژیم غذایی خود در نظر بگیرند.
با این وجود عدهای معتقدند که برخی از ترکیبات چای ممکن است خاصیت اعتیاد آور داشته باشند و نوشیدن زیاد آن میتواند ضرر بیشتری نسبت به فواید آن داشته باشد.
در این مقاله میخواهیم به بررسی این موضوع بپردازیم که آیا چای اعتیاد آور است؟ و اگر اینطور باشد برای جلوگیری از اعتیاد به چای چه کارهایی میتوان انجام داد؟
انواع چای حاوی مقادیر مختلفی از کافئین هستند که بیشترین ماده روانگردان را در سراسر جهان تشکیل میدهد. این یک محرک طبیعی است و این ترکیب اغلب به دلیل خاصیت اعتیاد آور بودن چای مقصر شناخته میشود.
کافئین اغلب برچسب اعتیاد آور بودن را با خود حمل میکند، زیرا دارای ساختاری شیمیایی شبیه آدنوزین است – ترکیبی که به طور طبیعی در بدن شما یافت میشود و باعث آرامش سیستم عصبی مرکزی میشود.
به دلیل این ساختار شیمیایی، کافئین میتواند در گیرندههای آدنوزین واقع در مغز شما قرار گیرد و از اتصال آدنوزین به آنها جلوگیری کند. کمبود آدنوزین در نتیجه باعث نمیشود سلولهای مغزی شما خسته شوند.
این امر همچنین میتواند باعث شود بدن شما مقادیر بیشتری از محرکهای طبیعی دیگر مانند دوپامین را ترشح کند که احساس خستگی را بیشتر سرکوب کرده و به شما کمک میکند هوشیار بمانید.
حدس میزنند که نوشیدن منظم نوشیدنیهای حاوی کافئین از جمله چای ممکن است باعث شود سلولهای مغزی شما گیرندههای آدنوزین بیشتری ایجاد کنند تا آنهایی که توسط کافئین مسدود شده اند را جبران کند.
با گذشت زمان این میتواند به این معنی باشد که شما به مقدار فزایندهای چای نیاز دارید تا تاثیرات مشابه کافئین را تجربه کنید. در صورت ترک ناگهانی نوشیدنی ممکن است باعث شود علائم ترک داشته باشید.
در نهایت این تغییرات در شیمی مغز به همین دلیل است که غذاها و نوشیدنیهای حاوی کافئین به طور بالقوه اعتیاد آور تلقی میشوند.
اعتیاد به اشکال مختلفی وجود دارد، اما تمایل دارد چندین علائم بالینی را داشته باشد. مواردی که بیشتر متخصصان بهداشت برای تشخیص اعتیاد از آنها استفاده میکنند شامل مواد زیر هستند:
*با وجود آسیب رساندن همچنان به استفاده ادامه میدهید
*تمایل مداوم یا تلاشهای ناموفق برای کنترل یا کاهش استفاده
*هنگام قطع مصرف، علائم ترک را تجربه میکنید
تحقیقات نشان میدهد برخی از افرادی که به طور منظم کافئین مصرف میکنند ممکن است علائمی شبیه اعتیاد پیدا کنند و سازمان بهداشت جهانی (WHO) وابستگی به کافئین را به عنوان یک سندرم رسما تشخیص میدهد.
از طرف دیگر انجمن روانپزشکی آمریکا (APA) اعتیاد به کافئین را به عنوان یک اختلال سو مصرف مواد طبقه بندی نمیکند.
در حال حاضر مشخص نیست که در اثر نوشیدن چای، چه تعداد از افراد علائم شبیه اعتیاد پیدا میکنند. همچنین اطلاعات محدودی در مورد اینکه آیا چای خواران با کاهش مصرف خود دست و پنجه نرم میکنند محدود است؛ بنابراین قبل از نتیجه گیری در مورد اعتیاد آور بودن چای تحقیقات بیشتری لازم است.
هنوز مشخص نیست که چقدر چای در روز باید بنوشید تا به آن معتاد شوید.
با این حال حتی اگر فقط ۱۰۰ میلی گرم در روز مصرف کنید ممکن است علائم ترک را در اثر کاهش مصرف کافئین تجربه کنید.
محتوای کافئین چای به تنوع آن بستگی دارد. مقدار کافئین که به طور معمول در ۱ فنجان (۲۴۰ میلی لیتر) انواع محبوب چای یافت میشود:
*چای سیاه: ۳۵-۴۴ میلی گرم
*چای سبز: ۳۳–۷۱ میلی گرم
*چای اولانگ: ۳۷-۳۸ میلی گرم
*چای سفید: ۳۳-۴۸ میلی گرم
*چای ماچا: ۳۸–۸۹ میلی گرم
*یربا ماته: ۴۵-۶۷ میلی گرم
*چای بدون کافئین: تا ۱۲ میلی گرم
*چایهای گیاهی: ۰ میلی گرم
بر اساس این اعداد نوشیدن حداقل ۲ تا ۳ فنجان چای در هر روز ممکن است برای ایجاد علائم اعتیاد جسمی کافی باشد، اگرچه قبل از نتیجه گیری قوی تحقیقات بیشتری لازم است.
تشخیص اینکه آیا به چای معتاد شده اید یا نه دشوار است.
یک روش برای تشخیص اینکه آیا معتاد شده اید یا خیر، بررسی این است که آیا در صورت قطع ناگهانی نوشیدن چای علائم ترک را تجربه کرده اید. اینها میتوانند شامل موارد زیر باشند:
*سردرد
*عدم تمرکز
*خواب آلودگی
*خستگی
*تحریک پذیری
*اضطراب
*حالت افسردگی
این علائم ممکن است به زودی ۱۲ تا ۲۴ ساعت پس از قطع چای از رژیم غذایی ظاهر شده و تا ۹ روز ادامه داشته باشد. شدت علائم معمولا در ۹ روز اول به اوج خود میرسد و پس از آن به تدریج کاهش مییابد.
وزارت کشاورزی ایالات متحده آمریکا (USDA) و همچنین سازمان ایمنی غذایی اروپا (EFSA) مردم را تشویق میکنند که بیش از ۴۰۰ میلی گرم کافئین در روز مصرف نکنند. این برابر با ۴.۵ تا ۱۲ فنجان (۱.۱ تا ۲.۹ لیتر) چای در روز بسته به نوع آن میباشد.
کسانی که باردار هستند باید مصرف کافئین روزانه خود را به کمتر از ۲۰۰ میلی گرم محدود کنند.
مصرف چای برای بیشتر افراد بی خطر است. گفته میشود برخی از افراد ممکن است به کافئین حساسیت ویژه داشته باشند و همین باعث شود که آنها عوارض جانبی ناخوشایندی را از مصرف آن تجربه کنند.
این عوارض جانبی میتواند شامل لرزش، بی خوابی، افزایش ادرار، تحریک پذیری، کشیدگی عضلات، تپش قلب، میگرن و به طور بالقوه افزایش خطر حملات قلبی باشد.
همچنین افرادی که دچار اضطراب شدید، تشنج یا بیماری قلبی، کلیوی یا کبدی هستند توصیه میشود که برای جلوگیری از بدتر شدن علائم مصرف چای خود را محدود کنند.
نکات زیر میتواند به شما کمک کند بدون داشتن عوارض جانبی ناخوشایند، مصرف نوشیدنیهای کافئین دار مانند چای را کاهش داده و یا قطع کنید.
به تدریج مصرف خود را کم کنید. کاهش مصرف شما به میزان ۰.۵ تا ۱ فنجان در روز ممکن است احتمال بروز علائم ناخوشایند ترک را کاهش دهد.
به اندازه کافی بخوابید. این امر میتواند احتمال بروز خستگی، کمبود تمرکز یا ضعف حافظه را با وجود عدم مصرف کافی همان مقدار کافئین در شما کاهش دهد.
مایعات کافی بنوشید. نوشیدنیهای کافئین دار را با همان مقدار نوشیدنیهای غیر کافئین دار جایگزین کنید تا بدنتان به خوبی هیدراته بماند. این ممکن است خطر ابتلا به سردرد، خستگی یا سرگیجه پس از قطع چای را کاهش دهد.
اگر میخواهید به تدریج مصرف نوشیدنیهای کافئین دار را کاهش دهید، این نوشیدنیهای بدون کافئین گزینههای خوبی هستند:
*دمنوش زنجبیل، زردچوبه یا برگ نعناع تازه
*آب گرم با آب یک لیموترش تازه
*شیر طلایی (شیر زردچوبه)
*آب سیب
*آب چغندر یا هویج گرم
*شیر بادام گرم همراه با دارچین یا جوز هندی
*چای بدون کافئین یا چای گیاهی
برخی از انواع چای حاوی کافئین هستند، یک ترکیب روانگردان است که بسیاری از افراد آن را اعتیاد آور میدانند.
حدس میزنند که نوشیدن منظم چای ممکن است در برخی افراد با علائم وابستگی مرتبط باشد، اما متخصصان هنوز درمورد اینکه آیا اعتیاد به چای میتواند یک اعتیاد واقعی تلقی شود یا نه، بحث میکنند.
اگر مصرف چای برای شما مشکلی ایجاد نمیکند، احتمالا هیچ دلیلی برای نگرانی در مورد آن وجود ندارد. با این حال اگر میخواهید مصرف چای را کاهش دهید در حالی که به اندازه کافی مایعات بدون کافئین مصرف میکنید و خواب کافی دارید، این کار را به تدریج انجام دهید.
منبع:سومیتا